«بهرنگ اسماعیلیون» از ترجمه «خروج ممنوع» می‌گوید؛ نمایشنامه‌نویسی در خدمت فلسفه

«بهرنگ اسماعیلیون» درباره «ژان پل سارتر» و ترجمه‌ نمایشنامه «خروج ممنوع» می‌گوید: «علاقه‌ام به سارتر زمانی آغاز شد که مشغول مطالعه درباره جنبش دانشجویی ماه می ۱۹۶۸ فرانسه بودم و حضور و حمایت اندیشمندان و نویسندگانی هم‌چون سارتر و سیمون دوبوار از این جنبش، توجهم را جلب کرد. همان زمان نسخه انگلیسی نمایشنامه خروج ممنوع را به طور اتفاقی در نمایشگاهی یافتم که خواندنش برایم مثل یک اتفاق بود. در آن دوره تقریبا تمام آثار سارتر را خواندم و تلاش کردم ترجمه‌ای از نمایشنامه خروج ممنوع که در سال‌های دور با نام (درِ بسته) منتشر شده‌بود را بیابم،...

????? ????

پیشنهاد همراهان روزبهان؛ زندگی تهی از معنا

???? سارتر در این نمایش دو زن و یک مرد را در موقعیت اتاق یک هتل قرار می‌دهد، به نحوی که این سه تن ناچار از بودن در کنار هم در این اتاق شده‌اند و رئیس هتل نیز تمامی اختیارات برای این اقامت را از آنها سلب کرده است. داستان با ورود اجباری این افراد که هر سه مرتکب جنایت شده‌اند، به اتاقی مشترک در هتل و خروج اختیاری آن‌ها (بعد از اعتراف به گناهان خود) شکل می‌گیرد. در این نمایشنامه که به تعبیر منتقدان ترسیم جهنمی فرضی است، سارتر سه انسان را به ماندن و شکنجه کردن...

????? ????