«بازخوانی شهر، حکمرانی شهری»

پوریا جهانشاد، دبیر مجموعۀ کتاب «بازخوانی شهر، حکمرانی شهری» در گفت‌وگویی با روابط عمومی انتشارات روزبهان، دربارۀ این اثر می‌گوید: «موضوع مهم در بحث حکمرانی، مباحث مرتبط با امنیتی‌سازی جامعه است؛ مباحث مرتبط با لایه‌های مختلف کنترل و مقولاتی که رفتار شهروندان را کانالیزه و به نوعی رام می‌کنند. ما در این حیطه با نیروهای مختلفی سروکار داریم. بخشی نیروهای رسمی‌اند؛ نیروهایی مثل شهرداری، شورای شهر و… بخش دیگر نیروهای میانی‌اند؛ نیروهایی که نقش مشروعیت‌دهنده را برای نیروهای بالاسری ایفا می‌کنند، مثل برنامه‌ریزان، طراحان شهری، شهرسازان و حتی معماران و هنرمندان که این روزها نقش بسیار مهمی ایفا می‌کنند: شهر این روزها...

????? ????

نمایشنامۀ «دگرگونگی» اقتباسی از اسطوره‌ها، افسانه‌ها و قصه‌های پریان

درسا مؤیدی، مترجم کتاب «دگرگونگی» دربارۀ این اثر می‌گوید: «نمایشنامهٔ “دگرگونگی” مانند باقی آثار خانم مری زیمرمن، اقتباسی است از اسطوره‌ها، افسانه‌ها و قصه‌های پریان. در این اثر، وجه حماسی قصه‌های پریان و اسطوره‌ها با دنیای فانتزی درآمیخته و یک ویژگی طنزگونه به آن اضافه شده‌است و چاشنی طنز آن، قصه‌ها را برای مخاطب امروزی جذاب‌تر‌ می‌کند. در “دگرگونگی” -همان‌طور که از اسمش برمی‌آید- مهم‌ترین مضمون یا درونمایه، مسئلهٔ تغییر است. خانم زیمرمن به‌عنوان یک طراح صحنه، در ابتدای متن نمایشنامه می‌گوید که باید یک استخر بزرگ در وسط صحنه وجود داشته‌باشد و بازیگر‌ها داخل آب بازی کنند. آب در طبیعت نماد حیات...

????? ????

بکت، نقطۀ پایانِ بازیِ نوشتن!

مرداد عباس‌پور، نویسندۀ کتاب «بکت، پایان بازی نوشتن» دربارۀ این اثر می‌گوید: «به گمان من، بکت با همهٔ نویسندگان قرن بیست و جریان تاریخ ادبیات متفاوت است. عنوان کتاب را به‌عمد انتخاب کرده‌ام «بکت، پایان بازی نوشتن». اگر نوشتن را بازی فرض کنیم که از دوسه‌هزار سال قبل با هومر، اشیل و سوفوکل آغاز شده‌است، با بکت در قرن بیستم به پایان می‌رسد و بکت نقطهٔ پایان این بازی است. او آخرین نویسندهٔ مدرن و نخستین نویسندهٔ پست‌مدرن است. پست‌مدرن‌ها علاقهٔ زیادی به استفاده از کلمهٔ بازی داشتند و جدی‌نگرفتن جهان و زندگی، جزء رویکردهای آنها بود. در این کتاب -که حدود...

????? ????

محمد قاسم‌زاده از «چیدن باد» می‌گوید…

«چیدن باد» رمانی تاریخی‌ست. در این کتاب، تاریخ و رمان در یک جا به هم می‌رسند. تاریخ، سازوکار خاص خودش را دارد. مورخ بر اساس اسناد و یافته‌های تاریخی، تاریخ را می‌نویسد. سازوکار رمان نیز تخیل است؛ تخیلی که بر روایت‌های تاریخی سوار شده. رمان تاریخی جایی وارد می‌شود که کار مورخ می‌لنگد. در سرزمین ما -به‌خصوص در خاورمیانه- مدارک تاریخی آن‌چنان سندیت ندارند یا باید زمان بگذرد تا گوشه‌ای از حقایق مشخص شوند. رمان‌نویس در هنگام نوشتن رمان تاریخی، باید وارد یک معدن پر از لایه‌های به‌دردنخور، لایه‌های پوچ و لایه‌های ساخته‌شده بشود، آن‌ها را کنار بزند تا درنهایت به قلب...

????? ????

«غسان کنفانی» سلطانِ نثر است و «محمود درویش» امیرِ شعر

،«غلامرضا امامی» مترجم کتاب «قصه‌ها» درباره حضور جنبه‌های تمثیلی و ملی میهنی در داستان‌های «غسان کنفانی» در عین دوری از شعارزدگی می‌گوید: «هنر پروازی است از واقعیت به حقیقت. واقعیت زمانه را مورخین راستین و آلِ قلمِ آزاده ثبت می‌کنند اما هنرمندان بر سکوی واقعیت می‌ایستند و زمان و مکان را در می‌نوردند. به گوهر یگانه انسانی دست می‌یابند و رویاروی آیندگان قرار می‌دهند. شعارها در بند زمان و مکان می‌مانند، چونان مرغی در قفس که شاید هم خوش بخواند ولی از پرواز در آسمان آبی بی‌بهره‌اند. «کنفانی» دور از روزمرگی و شعارزدگی، هنرمندانه در قصه‌هایش  به یگانگی...

????? ????

«بهرنگ اسماعیلیون» از ترجمه «خروج ممنوع» می‌گوید؛ نمایشنامه‌نویسی در خدمت فلسفه

«بهرنگ اسماعیلیون» درباره «ژان پل سارتر» و ترجمه‌ نمایشنامه «خروج ممنوع» می‌گوید: «علاقه‌ام به سارتر زمانی آغاز شد که مشغول مطالعه درباره جنبش دانشجویی ماه می ۱۹۶۸ فرانسه بودم و حضور و حمایت اندیشمندان و نویسندگانی هم‌چون سارتر و سیمون دوبوار از این جنبش، توجهم را جلب کرد. همان زمان نسخه انگلیسی نمایشنامه خروج ممنوع را به طور اتفاقی در نمایشگاهی یافتم که خواندنش برایم مثل یک اتفاق بود. در آن دوره تقریبا تمام آثار سارتر را خواندم و تلاش کردم ترجمه‌ای از نمایشنامه خروج ممنوع که در سال‌های دور با نام (درِ بسته) منتشر شده‌بود را بیابم،...

????? ????

«کاتالپسی» به‌زودی منتشر می‌شود؛ از تهدید دنیای بیرون در امان نیستیم

«علی امیرریاحی»، داستان‌نویس و نمایشنامه‌نویس، در خصوص معنای «کاتالپسی» و دلایل انتخاب این نام برای نمایشنامه‌اش می‌گوید: «کاتالپسی یا چوب‌وارگی یا جمود عضلانی مشخصا اسم یک بیماری و یک‌جور وضعیت عصبی‌ست که عضلات قدرت حرکت‌شان را از دست می‌دهند و دیگر قادر به واکنش نیستند. قطعا در این نمایشنامه کسی این بیماری را ندارد و بیشتر یک منظور استعاری پشت انتخاب این اسم بوده‌است و از این بیماری برای ایجاد یک معنای دوم استفاده شده‌است.» او درخصوص ارتباط این نمایشنامه با وضعیت امروز می‌گوید: «از ارتباطی هم که شخصیت‌های نمایشنامه و موقعیت نمایشی آن با دنیای امروز ما برقرار می‌کنند یا باید بکنند مطمئن نیستم، اما...

????? ????

محمدرضا خاکی از «دومین محاکمه سقراط» می‌گوید؛ دغدغه تاریخی حقیقت و آزادی

«محمدرضا خاکی» مترجم، کارگردان و استاد دانشگاه درباره‌ انتخاب کتاب «دومین محاکمه سقراط» و ترجمه آن می‌گوید: «ماجرا برمی‌گردد به سفری که دو سال پیش به پاریس داشتم. همیشه در سفرهایم به پاریس به کتابفروشی مشهوری در بلوار سن‌میشل می‌روم که یک قفسه بزرگ مخصوص تئاتر دارد و همیشه از آنجا دست پر بیرون می‌آیم. هرچند همیشه به خاطر مسائل مالی نمی‌شود آن‌قدر که باید کتاب خرید و خواند. چون پیش از این نیز کتاب «ستایش تئاتر» از «آلن بدیو» را ترجمه کرده‌بودم و با ایده‌های جالب و متفاوت او درباره تئاتر آشنا بودم، آن‌جا متوجه شدم آلن...

????? ????

«زاهد بارخدا» از «او» می‌گوید؛ روایتِ نسلی که «تغییر» عشق اولش بود

آن‌ چه درون آدم‌های «او» می‌گذرد، چه قدر به خاطرات و مخاطرات یک نسل خاص برمی‌گردد؟ این «او» آشنای نسل من است. نسلی که حالا زنان و مردان میان‌سالی شده‌اند. ما همدیگر را برای اولین‌بار در دانشگاه‌ها ملاقات کردیم. ملاقات با خودمان هم آن‌جا شکل گرفت: آن منِ دیگر. دانشگاه برای نسل من حکم کافه‌ای را داشت که در آن دو پوست، دو نگاه، دو صدا، به هم می‌رسیدند، صدای هم را می‌شنیدند؛ و یک صدای دیگر: صدای «ما». صدایی که به خیابان هم رسید و جاری شد در اذهان روزنامه‌ها. شرایط زیست این نسل به‌شکلی بود که نگذاشتند آن «ما»...

????? ????

دنباله آمریکایی «خانه عروسکِ» ایبسن چاپ شد

به گزارش خبرنگار مهر، نمایشنامه‌«خانه عروسک (۲)» نوشته لوکاس نِتث به‌تازگی با ترجمه بهار توفیقی توسط انتشارات روزبهان منتشر و راهی بازار نشر شده است. این‌کتاب نهمین‌عنوان از مجموعه «نمایشنامه» است که این‌ناشر چاپ می‌کند و نسخه اصلی‌اش سال ۲۰۱۸ به چاپ رسیده است. لوکاس نیث نویسنده این‌نمایشنامه، متولد سال ۱۹۷۹ در اورلندوی فلوریدای آمریکاست. او سال ۱۹۹۷ به نیویورک رفت تا در رشته‌ پزشکی تحصیل کند اما مدرک کارشناسی‌ارشد خود را از دانشگاه نیویورک گرفت. او تا به حال برنده جوایزی چون جایزه وایتینگ، جایزه تئاتر آف برادوی، جایزه گوگنهام، جایزه حلقه منتقدان خارج از نیویورک، دو جایزه اساینبرگ انجمن منتقدان تئاتر...

????? ????